#booktour - "Dotyk północy" A.Tulińska

Na całe (nie)szczęście udało mi się znaleźć lokum z dostępem do internetu. W końcu mam czas na w miarę swobodne pisanie postów. Mam nadzieje, że w końcu uda mi się nadrobić zaległości. Zaczynam już dziś czyli w dniu przyjazdu. Pozdrawiam z Grecjii, a jeśli chcecie oglądać foteczki co oglądam i co czytam - zapraszam na instagram.

Życie Laury jest proste - praca, studia i znajomi. I tak w kółko. Jej życie zmienia się gdy sceny z jej snu zaczynają się spełniać. Wtedy też wyjeżdża na wolontariat do odległej Norwegii. I tam, wszystko się zmienia. 

Jakimś dziwnym trafem z reguły podchodzę sceptycznie do tego typu historii. Gdzieś mi to zawsze zalatuje przewidywalnością i banałem. No co zrobię, skoro z reguły moje podejrzenia się sprawdzają? Dlatego nie nastawiałam się na nic konkretnego zaczynając te książkę.

Pierwsza rzecz jaka ogromnie mi się podobała, to fakt jakie istoty zostały tu "wplatane". Są niebanalne, mało kiedy spotykane, wiec działają na ogromny plus historii. Dają tym samym autorce pole do popisu i bronią przed porównaniami do innych twórców.  A to pomaga ogromnie, zwłaszcza gdy wykorzystuje mityczne stworzenia. Jest ich ostatnio tak wiele w pop kulturze, że aż ciężko stworzyć coś oryginalnego. Tutaj się to udało.

Z sama historia nie było aż tak łatwo. Pomysł jest oryginalny, zarówno na fabule jak i bohaterów. Tylko przy nich tworzą się schody w postaci najbardziej przewidywalnego motywu ever - miłosnego. Nie uważam się za wyrocznie, ale już po kilku zdaniach jakie wymienili ze sobą bohaterowie wiedziałam jak skończy się ich relacja. I to akurat trochę mnie zasmuciło. Nie lubię takich sytuacji, ale mimo to się nie zraziłam. Cieszył mnie fakt, że choć od początku przeczuwałam jak rozwinie sytuacja, nie było to nachalne i dziecinne. Brak "ochów" i "achów" bardzo mnie ucieszył.

Co do konstrukcji - jezyk jest nieskomplikowany i bardzo na czasie. Nie ma się we nim co doszukiwać wyniosłości czy zbędnych elementów. Jest idealny dla pozycji tego typu. Bo jest dokładnie jak ona - łatwy, szybki i przyjemny. Ogromnym plusem jest dla mnie budowa rozdziałów. Uwielbiam podział na krótkie rozdzialiki, zamiast przydługawych momentami epopei.

I choć książka milo mnie zaskoczyła, to śmiem stwierdzić, że bardzo mocno czuć w niej debiut . Przez cala książkę miałam wrażenie jakby była to idealna historia o jakiej marzy każda dziewczyna. Wszystko idzie zgodnie z planem i układa się idealnie. Momentami mogło być to irytujące. I choć nie jest to idealny debiut (ideały nie istnieją w końcu) to bez wątpienia jest to zapowiedz całkiem ciekawej serii. Gdzieś pod skora czuje, że z każda kolejna pozycją, może być tylko lepiej.

Za możliwość przeczytania dziękuję autorce. 

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu 82,4cm + 1,3m/180cm

52 książki w 2016 - 32/52

lubimyczytac.pl| facebook | google+  | instagram