#książka - "Żniwa zła" R.Galbraith

Chociaż mój zasłużony laptop nadal się buntuję, a egzaminy w sesji wcale nie nikną, zabieram się do pisania. Każdy kolejny dzień zwłoki odciąga mnie od tego jeszcze bardziej. A jakoś nie mam ochoty kończyć swojego internetowego żywota.
Co do konkursu - wyniki pojawią się gdy tylko egzemplarz "Ognia i wody" do mnie dotrze. Czyli podejrzewam, że gdzieś na początku przyszłego tygodnia.

Robin Ellacott, asystentka jednego z najbardziej znanych detektywów Londynu dostaje przesyłkę. Paczka zaadresowana na ich agencję, zawiera kobiecą nogę. Strike zastanawia się nad sprawcą, a adresatka nad miejscem gdzie znajduje się reszta ciała. Kolejne morderstwa są zagadką dla policji. Dlatego detektyw postanawia odnaleźć zabójcę na własną rękę. I on i jego asystentka oprócz zabójcy, muszą stawić czoła zagmatwanemu życiu prywatnemu.

Pojawienie się tej książki na mojej półce, to potwierdzenie tego, że ciekawość kiedyś kogoś zgubi. Bo niby w poprzednich częściach czegoś mi brakowało i niby psioczyłam, a jednak kolejny tom kupiłam. I to bez jakiegokolwiek zastanowienia. Ba, nawet bez czytania opisu. I co mi z tego przyszło?

Rowling, bo chyba już każdy wie, że Galbraith to jej pseudonim, jakoś nie do końca odnajduje się w świecie kryminału. Pomysł na zbrodnie i bohaterów ma, tylko gdzieś przy wykonaniu noga się jej potyka. Zagadki jakie stawia przed detektywami są naprawdę fascynujące. Zawiłe, intrygujące, obrzydliwe i naprawdę oryginalne. I wszystko byłoby świetnie, gdyby tak niemiłosiernie się nie dłużyły.

Podziwiam osoby, które są w stanie rozwikłać tajemnicę już w połowie lektury. Naprawdę, czapki z głów. Mnie się to mało kiedy udaje. I choć "Żniwa zła" są nie lada zagadką, potrafią nieco przynudzać. Wszystko wydaje się ciągnąć w nieskończoność. W końcu, paczka zaczynająca całą "zabawę" pojawia się już na pierwszych kilkunastu stronach, a kolejne kilkaset próbuje ustalić od kogo pochodzi. To jednak trochę czasu.

Cormoran i Robin nadal pozostają jedną z moich ulubionych książkowych "par". Oboje są naprawdę intrygującymi postaciami. Zarówno w aspekcie ich przyszłości jak i przeszłości. Rzeczą, która bardzo mnie ucieszyła, było poznanie przeszłości Robin. W końcu dowiadujemy się o niej naprawdę wiele i możemy skompletować jej historię i zrozumieć postępowanie.

Nie wiedzieć czemu, mam wrażenie, że Rowling oprócz zagadki chciała przemycić tu więcej "uczucia" między głównymi bohaterami. Poza ich pracą, poznajemy ich życie prywatne, myśli, odczucia i zachowania. Zwłaszcza te jakie oboje mają wobec siebie. Niby fajnie, bo gdzieś podświadomie czytelnik może im kibicować. Ale dlaczego przez to, pomysł na naprawdę fajny kryminał ma polec w gruzach? A tutaj troszeczkę tak się stało.

Jedna rzecz kole mnie w oczy od pierwszego tomu tej serii - zakończenia. Całość zagadki trwa i trwa, a zakończenie pojawia się nagle. Zupełnie jakby ktoś pstryknął palcami i już był koniec historii. Od tak, bez większych ceregieli. Nieco to irytujące.

Z przykrością muszę stwierdzić, że trochę się na tej pozycji zawiodłam. Naprawdę lubię głównych bohaterów. Ich historie i relację. Jednak zaczynam stwierdzać, że ta opowieść zmienia się w historię o nich z wątkiem kryminalnym w tle.  A przecież powinno być na odwrót. I jeśli pojawi sie kolejny tom, tym razem mocno się zastanowię nad jego zakupem.

Przeczytam tyle, ile mam wzrostu 9,8cm + 3,6 cm/180cm

52 książki w 2016 - 4/52

lubimyczytac.pl| facebook | google+  | instagram