#książka - "Miniaturzystka" J.Burton.

Złośliwość rzeczy martwych nie zna granic. W momencie w którym masz mnóstwo czasu na czytanie i pisanie nawala technologia. Tsa, moja prawa ręka, aka laptop, odmówił mi posłuszeństwa i czeka grzecznie na serwis. Mam nadzieje, że szybko stamtąd wróci. Do tego czasu raczej będę mocno nieobecna w Internetach, ale przynajmniej nadrobię zaległości i w końcu zmienię wygląd swojej biblioteczki. Szczęście w nieszczęściu!

Amsterdam, II połowa XVII wieku. Osiemnastoletnia Petronella przybywa do miasta by zamieszkać ze swoim nowym mężem, kupcem Johannesem Brantem. Jednak zamiast niego wita ją szwagierka, Marin. On zjawia się dopiero później, jednak ma ze sobą niezwykły dar dla swej małżonki - replikę ich kamienicy w formie kredensu. Umeblowaniem domku zajmuje się tajemnicza miniaturzystka. Nella dopiero z czasem odkrywa sekrety swojej nowej rodziny i niebezpieczeństwo jakie ze sobą niosą.  Jednak, jaki wkład w to wszystko ma tajemnicza artystka?
Chyba każdy mól książkowy wie jak to jest gdy wyczekuje jakiejś lektury bardzo długo, a potem dostaję ją i już od pierwszych stron przeżywa zachwyt. Tak właśnie wyglądała moja przygoda z debiutem Jessie Burton.
Fabuła jest pełna tajemnic, intryg i zawiłości. Już od pierwszych rozdziałów pojawiają się te elementy i wcale nie nikną. Rosną w siłę, a całość historii nabiera przez to pędu i pochłania czytelnika na dobre. Zaczyna się od małej tajemnicy, która przez całą powieść rośnie na sile. I co najważniejsze, łączy się z innymi sekretami. Autorka tworzy z nich "zgrabną" sieć intryg i sekretów nie tylko rodziny Brant. Powoli wciągani są w nią inni bohaterowie. I mogłoby się wydawać, że to wszystko zrobi się zawiłe, skomplikowane i niezrozumiale. Nic bardziej mylnego. W końcu wszystko zaczyna nabierać sensu. Wtedy czytelnik może sprawdzić swoje zdolności detektywistyczne, bo czytając "Miniaturzystkę" ma on ochotę rozwiązać wszystkie jej zagadki.
Język autorki jest dość prosty i przystępny. Pojawiające się zagraniczne zwroty wytłumaczone są w krótkim słowniczku na ostatnich kartach powieści. Do tego przedstawione są realia ówczesnego świata. Dzięki czemu jeszcze łatwiej wczuć się w klimat XVII wiecznego Amsterdamu.
Bohaterowie są ciekawi. No może poza główną bohaterką. Ta nabiera charakteru wraz z biegiem akcji. Początkowo wydaje się nieco nieaktualna do sytuacji w jakiej przyszło jej żyć. Na całe szczęście uczy się jak żyć w spowitym tajemnicami Amsterdamie. Chyba nie sposób nie polubić albo chociaż nie zaintrygować się Marin. Jest dokładnie taka jak cała ta książka - tajemnicza, nieprzewidywalna i zaskakująca.
Bardzo podoba mi się rola tytułowej miniaturzystki. Niby jest najważniejszą postacią, a ciągle jest nieobecna. Pojawia się tylko epizodycznie, na dosłownie na kilka chwil, by potem zniknąć w swoim warsztacie. Mimo to sieje zamęt w umyśle Nelli. Wydaje się być kimś więcej niż tylko artystką. Intryguje nie tylko czytelnika, ale i główną bohaterkę. A tak niewiele można się o niej dowiedzieć. To tylko podsyca chęć poznania jej i czytania dalej.
"Miniaturzystka" to świetny debiut Burton. Pochłaniająca historia, która uczy. Głównie tego, że nasz los jest zależny od nas samych. Idealna nie tylko dla osób uwielbiających nieco przenieść się w czasie. Bo mimo tego, że akcja dzieje się tak dawno temu, to treści są aktualne nadal.