#blog - gdzie być blogerem książkowym?

Przyznałam się do bloga na studiach. Powiedziałam, że mam takie swoje miejsce w sieci gdzie tworze i gdzie sama jestem sobie królową. I niedługo później zaczęłam się zastanawiać - dlaczego właściwie założyłam to swoje królestwo? Dlaczego wybrałam taką domenę i taki sposób w jaki tworze? Potem zaczęłam sobie dywagować, czy dzisiaj, przy całej mojej obecnej "wiedzy", znów podjęłabym taką samą decyzję. Czy zostałabym blogerem książkowym?

W moim własnym odczuciu, istnieją dwa typy blogerów książkowych - Ci z blogów i Ci z instagrama. Mówcie co chcecie, ale tych jest chyba najwięcej. I wiadomo, że wielu próbuje połączyć te dwa media w jeden, wspólnie działający organizm, tylko efekty bywają różne. Mam wrażenie, że mało komu udaje się tę symbiozę uzyskać. Jednak mimo to, podziwiam próbujących. Po pierwsze, za prace jaką w to wkładają. Po drugie, za czas jaki są w stanie na to wygospodarować.

I tutaj te dwa tematy się zbiegają. Czy gdybym teraz zamierzała wejść w świat książkowych blogów, na jaki typ blogowania bym się zdecydowała? Które z tych mediów jest mniej "pracochłonne"?  Zastanawialiście się kiedyś nad tym?

(Nie, to nie ja. Choć czasem wyglądam podobnie)

 BLOG

Klasyka. Chyba pierwsza myśl (jeśli się mylę to poprawcie, mogę być zacofana) o własnym miejscu w internecie. Takim w którym nie dość, że masz dowolność to jeszcze możesz być zupełnie anonimowy. Nie ma w nim ograniczeń - możesz pisać co, jak i o czym chcesz. Możesz ten tekst "przyozdobić" filmikiem czy obrazkiem, który może się podobać tylko Tobie. Nikt Ci nic nie narzuca. Daje wolność tworzenia, nie zamykając twórcy w żadnym formacie.

Trzeba tylko przyznać, że blog jest trudniejszy. W końcu zdjęcia raczej same się nie obronią. Nikt się mistrzem fotoreportażu nie urodził, każdy potrzebował choć minimalnego szlifu. A do tego, nie wyrazisz swojego zdania o książce, robiąc jej zdjęcie. Co więcej, każdy nośnik inaczej wyświetla blogi - laptop, tablet czy telefon inaczej widzi szablony. Tego też trzeba pilnować, a to jest szalenie czasochłonne. Zwłaszcza gdy jesteś osobą odporną na informatyczną stronę blogosfery.

Do tego, blog wymaga uwagi. Przy tej ilość blogów jakie powstają, niezależnie od domeny, bardzo łatwo jest się w nich zgubić. Zniknąć w ich strumieniu bez szans na czytelników. Dlatego trzeba blog promować, co wcale nie jest takie łatwe. A już na pewno nie wtedy gdy spam i reklamowe komentarze irytują twórców bez granic. Dlatego zarówno treść jak i jej oprawa muszą być dopracowane tak, by stały się wizytówką. I ponownie, potrzebny do tego jest czas.

Blog jest trochę jak dziecko. Jak taki kilkumiesięczny stworek, którego musisz non stop pilnować. Dbać o to by dobrze się rozwijał - jadł (by poszerzał się sam w sobie, zarówno jako treść i wygląd) i regularnie chodził na spacery (zarówno blog jak i twórca powinni się pojawiać u innych, jako goście albo komentujący). Jeśli się na niego decydujesz i chesz osiągnąć choć minimalny sukces, musisz nad nim pracować. Nie ma, że Ci się nie chce. Samo nic z nieba nie spadnie, sprawdzałam.

INSTAGRAM

Jako miejsce bookblogowe jest raczej nowością. Przede wszystkim, kojarzy się bardziej z selfie, wytapetowanym i najlepiej półnagimi dziewuszkami. Jako pierwsza myśl o insta, pojawia się raczej fejm na starbaks, ajfona i słeg, a nie na książki. Chociaż, mam wrażenie, że powolutku się to zmienia i mole książkowe mogą tam znaleźć dla siebie mnóstwo kont pełnych cieszących oczka zdjęć książek.

Instagram jest szybszy. Zrobienie zdjęcia (telefonem przynajmniej, bo o tych "pozowanych" z aparatu nie mówię, nie taki był zamysł tej aplikacji) i dodanie jej krótkiego opisu zajmuje kilkanaście minut. Rach, ciach i po kłopocie. Opis nie musi, a nawet nie może być zbyt długi. Limit znaków (podobno) istnieje i wlicza się w niego hasztagi. Więc to wszystko musi być wyważone.

Prawda jest taka, że instagram żyje samoczynnie. Tagi sprawiają, że odnalezienie zdjęć o wymaganej tematyce jest niemal dziecinnie łatwe. Jedynym problemem jest tutaj czas w jakim te zdjęcia się pojawiają. Jednak środowisko książkowe jeszcze nie jest na tyle rozwinięte by ten fakt bardzo przerażał. Wystarczy wiedzieć, albo wybadać, jakich tagów najlepiej używać.  Do tego odzew na instagramie jest łatwiejszy - mniej opisu, nie musisz komentować, wystarczy, że "pacniesz" dwa razy w ekran.

W dzisiejszych czasach gdy wszyscy gnają przed siebie na oślep to niemal idealne medium. Wszystko szybko, do załatwienia w biegu. Smutne, ale prawdziwe. Chyba gdzieś tu jest skryty sukces tej aplikacji. W końcu rozleniwione społeczeństwo, jakim niestety obecnie jesteśmy, patrzy bardziej na obrazki niż na odnoszące się do nich literki.

Instagram też jest jak dziecko, tylko trochę większe. To nie bobas, a raczej już taki wczesny licealista, który niby ma swój rozmów, ale nadal musisz go doglądać jako rodzic. Tutaj jest o wiele łatwiej. Stwierdzić można, że to wersja na blog "dla leniwych", ale jeśli chcesz być zauważony musisz w to włożyć trochę pracy. Nawet jeśli dodawanie zdjęć robionych aparatem kłóci się z ogólnym zamiarem tej aplikacji.

(Tak, to już mój instagram)

Nadal się zastanawiam, który z tych sposobów blogowania jest lepszy. I dochodzę do wniosku, że tego nie da się stwierdzić. Obie te drogi są dobre o ile cieszą twórcę i pozwalają mu wyrazić siebie. W końcu o to tutaj chodzi - o frajdę, pewien rodzaj spełnienia i możliwość pokazania swojego zdania. I obie są poprawne, jeśli tylko są tworzone z zamiłowaniem i chęcią, a nie z przymusu. Jakie jest wasze zdanie? Instagram czy blog?

lubimyczytac.pl| facebook | google+  | instagram